اسکلروتراپی

اسکلروتراپی نوعی درمان است که در آن پزشک دارو را به رگ های خونی یا رگ های لنفاوی تزریق می کند که باعث کوچک شدن آنها می شود. معمولا برای درمان رگ های واریسی یا به اصطلاح رگ های عنکبوتی استفاده می شود.
این روش غیر جراحی است و فقط نیاز به تزریق دارد. همچنین می توان از آن برای درمان اختلالات خونی و عروق لنفاوی که باعث تشکیل نادرست این عروق می شود استفاده کرد.
اسکلروتراپی از یک محلول تحریک کننده به نام اسکلروزانت استفاده می کند که مستقیماً در رگ یا رگ لنفاوی تزریق می شود. محلول رگ را تحریک می کند و باعث تورم آن می شود. این تورم جریان خون یا مایع لنفاوی را قطع می کند و رگ منقبض می شود.
اشکال مختلف اسکلروتراپی از قرن نوزدهم وجود داشته است، اما تکنیک ها در دهه های اخیر بهبود یافته اند.
در این مقاله نگاهی به کاربردهای اسکلروتراپی، انتظارات از این درمان و همچنین در دوران نقاهت می اندازیم.
اسکلروتراپی چه شرایطی را درمان می کند؟
اسکلروتراپی ممکن است به کاهش ظاهر و علائم وریدهای واریسی کمک کند.
اسکلروتراپی اغلب برای درمان واریس استفاده می شود. وریدهای واریسی به عنوان نارسایی مزمن وریدی نیز شناخته می شوند.
واریس زمانی اتفاق می افتد که رگ ها متورم و برآمده می شوند، معمولاً در پاها. این به خاطر دیواره های ورید ضعیف است که به نوبه خود دریچه های ورید را ضعیف می کند. در نتیجه، خون روی رگ‌ها جمع می‌شود و باعث متورم شدن و ظاهر متفاوت آن‌ها می‌شود.
وریدهای واریسی ممکن است دردناک باشند و باعث ایجاد مشکلات پوستی از جمله بثورات پوستی شوند. اسکلروتراپی با کوچک کردن رگ‌ها، اثرات آسیب وریدها را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود رگ‌های واریسی کمتر دیده شوند و درد کمتری داشته باشند.
اسکلروتراپی همچنین برای درمان برخی بیماری های دیگر از جمله:
رگ های لنفاوی ناقص. اینها عروقی هستند که مایع لنفاوی یا لنف را حمل می کنند که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا با عفونت ها مبارزه کند.
هموروئید. اسکلروتراپی ممکن است زمانی استفاده شود که سایر درمان ها با شکست مواجه شوند. بواسیر زمانی اتفاق می‌افتد که رگ‌های خونی اطراف راست روده متورم و تحریک می‌شوند و باعث درد می‌شوند و حرکات روده را ناراحت می‌کنند.
هیدروسل. هیدروسل یک رشد ناسالم مایع در حفره بدن است. هیدروسل در بیضه ها شایع است.
چه زمانی باید اسکلروتراپی را در نظر گرفت
همه افرادی که دارای رگهای عنکبوتی یا بیماری دیگری هستند که با اسکلروتراپی قابل درمان است نیازی به انجام این روش ندارند. افراد باید علائم و گزینه های درمانی خود را با پزشک خود در میان بگذارند تا در مورد لزوم تصمیم گیری کنند.
سایر درمان ها ممکن است مقرون به صرفه تر و کمتر تهاجمی باشند. به عنوان مثال، هموروئیدها اغلب به درمان های بدون نسخه پاسخ خوبی می دهند. این می تواند شامل تغییراتی در شیوه زندگی باشد، مانند خوردن فیبر بیشتر و فشار نیاوردن هنگام اجابت مزاج.
افراد مبتلا به وریدهای عنکبوتی باید اسکلروتراپی را در موارد زیر در نظر بگیرند:
رگ ها دردناک هستند
پاها درد دارند یا احساس سنگینی می کنند
پوست پاها یا پاها لکه دار یا خشک است
بثورات در نزدیکی رگها وجود دارد
از اسکلروتراپی چه انتظاری باید داشت:
اسکلروتراپی ممکن است در مطب متخصص پوست انجام شود.
اسکلروتراپی برای ارزیابی ورید یا رگ لنفاوی مشکل ساز نیاز به مشاوره با پزشک دارد. اسکلروتراپی برای وریدهای عنکبوتی معمولا در مطب متخصص پوست یا متخصص رگ انجام می شود.
این روش معمولاً به بیهوشی یا آمادگی خاصی نیاز ندارد. افراد باید قبل از عمل از دستورات پزشک پیروی کنند زیرا ممکن است لازم باشد از مصرف لوسیون یا روغن قبل از عمل خودداری کنند.
در طول درمان، فرد به پشت دراز می کشد و پاهای خود را بالا می گیرد. پزشک ناحیه مورد نظر را تمیز می کند، سپس یک سوزن کوچک را وارد رگ می کند. سوزن ممکن است نیشگون بگیرد.
پزشک با یک محلول تحریک کننده به ورید تزریق می کند. ممکن است فرد احساس سوزش، سوزن سوزن شدن یا اصلاً نداشته باشد.
وقتی تزریق کامل شد، پزشک ناحیه مورد نظر را ماساژ می دهد تا از ورود مجدد خون به ورید جلوگیری کند. ممکن است فرد نیاز به پوشیدن پد یا جوراب های فشاری در آن ناحیه داشته باشد.
در بیشتر موارد، فردی برای فروپاشی کامل ورید به درمان بعدی نیاز دارد. اگر چندین رگ واریسی وجود داشته باشد، درمان های متعدد ممکن است تنها راه خلاص شدن از شر آنها باشد.
پس از درمان، افراد باید فعال باشند تا از تشکیل لخته خون جلوگیری کنند. بیشتر آنها همچنین باید از نور خورشید اجتناب کنند، که می تواند باعث ایجاد لکه های تیره در ناحیه تحت درمان شود.
برخی از افراد حساسیت یا کبودی را در محل تزریق تجربه می کنند، اما بهبودی در غیر این صورت نسبتا آسان است.
خطرات اسکلروتراپی
اسکلروتراپی یک روش بی خطر است. این یک گزینه کمتر تهاجمی و پرخطر نسبت به جراحی است، زیرا نیازی به بیهوشی ندارد.
تحقیقات نشان می دهد که در 75 تا 90 درصد موارد به طور موثر رگ های عنکبوتی را از بین می برد، اما معمولاً به چندین درمان نیاز دارد. هنگامی که اسکلروتراپی جواب نمی دهد، ممکن است به درمان های اضافی، از جمله جراحی، نیاز باشد.